M.Ö. 1200 dolaylarında İsrailoğulları Filistin'e yerleşti. Tanrı Yehova'ya taptıkları tektanrı inançlarıyla komşularından farklıydılar. İsrailoğullarından gelen kabileler M.Ö. 1200 dolaylarında Kral Saul'ün (Saul Kuran'da Tâlût olarak geçer.) önderliğinde birleşti. Saul intihar edince, kazandığı zaferlerden ötürü Filistlere karşı başkomutan olarak Davud lider seçildi. Davud önceli Saul'ün aksine , İsrailoğulları kabilelerinin özerkliğine müdahale ederek çok merkezi bir siyasi ve dini krallık kurdu. Kurduğu otorite sayesinde komşu devletlere boyun eğdirdi. Davud güçlü bir merkezi yapı kurmasına olmasına rağmen, krallığın düşüşe geçtiğine dair ilk belirtiler, daha, oğlu süleyman'ın gösterişçi hükümdarlığında kendini göstermişti. Süleyman, başka kültürlere ve dinlere hoşgörülüydü, bu da, kendi halkı ve dini liderler arasında memnuniyetsizlik yarattı. M.Ö. 926'da krallık iki devlete bölündü. Süleyman'ın soyundan gelenler, başkent Kudüs'ün ve güneyde kalan Yuda'nın hakimiyetini alabildiler. Kuzeydeki İsrail Krallığı'nda farklı hanedanlar başa geldi. İki yönetimde, M.Ö. 9. yüzyılda Asurluların hakimiyetine boyun eğmek zorunda kaldı. İçeride ise Elias(İlyas), Yeşaya(İşaya) ve Yeremya gibi peygamberler, yabancı iktidarlara ve dinlere karşı durdular.
Babil Esareti M.Ö. 722'de Asurlular, İsrail'in Mısırlılarla ittifak kurması üzerine İsrail'i işgal ettiler. M.Ö. 6. yüzyılda, Ortadoğu'da yeni süper devlet Babil'di. Yahudilerin direncini kırabilmek için II. Nabukadnezar M.Ö. 587'de Kudüs'ü yerle bir etti ve halkın bir kısmını da kentten sürdü. İsrailoğullarının "Babil Esareti" M.Ö. 539'a kadar devam etti. (bkz. Babiller)
 |
| Babil Esareti |
İlgili Vikipedia Bağlantıları:
0 yorum:
Yorum Gönder