Hindistan: Tarih Öncesi-MÖ 500 (Bölüm-1)

İndus Uygarlığı

Hindistan’da okur-yazar bir kültüre ilişkin en eski kanıtlar, İndus uygarlığının tarih öncesi dönemden doğduğu, M.Ö. 2300 yıllarına dayanır. İndus ya da Harappan uygarlığının belli başlı merkezleri, bugün Pakistan’da bulunan İndus vadisinde olmakla birlikte, Batı’da şimdiki İran sınırına, Doğu’da Delhi’nin ötesine ve Güney’de Broach Körfezi’ne dek uzanıyordu. Pencap’taki Harappa ve Sind’deki Mohenjodaro, iki büyük kentiydi. Ancak, Lothal limanıyla da birlikte birçok küçük kasaba ve 60 kadar yerleşme yeri bu uygarlığa aitti.

Yerleşme Merkezlerinin Yapısı

Bu uygarlığın ileri bir planlama anlayışına sahip olduğu adı anılan kentlerden anlaşılmaktadır. Kalıntılar ise, yüksek ve çok yönlü bir maddi kültür düzeyine varıldığını ortaya koymaktadır. Şimdi oldukça çorak olan İndus vadisinde tarım yapıldığı ve kentlerde yaşayan halkın buradan elde edilen artık-ürünle beslendiği sanılmaktadır. İklimde tümüyle bir değişiklik olmadıysa, o dönemde çeşitli sulama sistemlerinden yararlanıldığı açıktır.

Böylesine gelişkin bir uygarlık yazısız olmazdı. Bu uygarlığa ilişkin olarak sabuntaşından yapılma binlerce mühür ile; hayvan, insan ve tanrı resimleri bulunmuştur. Üzerlerinde çeşitli yazılar bulunan bu kalıntılarda kullanılan hiyeroglif alfabe henüz çözülmüş değildir. Şimdi Suriye olarak bilinen bölgede bile bulunan bu mühürlerin malları damgalamak üzere hazırlanmış tüccar mühürleri oldukları sanılmaktadır.

İndus’un Sonu

İndus uygarlığının nasıl son bulduğu konusunda bildiklerimiz, bu uygarlığın nasıl başladığı konusunda bildiklerimizden daha azdır. Beş altı yüzyıl süreyle fazla bir değişime uğramadan süren (M.Ö. 2300-1750) bu uygarlık, kısa bir çöküş döneminden sonra tümüyle dağıldı. Her ne kadar doğal afetlerin oynadığı rolü unutmamak gerekirse de, İndus kentlerinin M.Ö. 18.yüzyılda atlı göçebeler tarafından talan edilmiş olması olasılığından söz edilmektedir. Bu atlıların Hindu-Ari soyundan oldukları öne sürülmekle birlikte, yaşamlarıyla ilgili kanıtlar İndus uygarlığının çöküşünden dört yüzyıl sonraya ilişkindir. Bu nedenle, en güçlü olasılık İndus kentlerinin dağ kabileleri tarafından işgal edildikten sonra Hindu-Ari’lerin eline geçmiş olabileceğidir.

İndus Büyük Hamam

Mohenjo-daro surlarındaki Büyük Hamam iyi tuğladan yapılmış olup, büyük olasılıkla törensel amaçlarla kullanılıyordu. İndus uygarlığının en çarpıcı özelliklerinden birisi, su tesisatına büyük önem verilmesiydi. Hemen her evde güzel bir banyo bulunuyor, borularla eve giren su gene borularla süzülüyordu. Bu nedenle her evin bir su kuyusu vardı. Kuyu deliğinin çevresi pişmiş tuğlayla örülmüştü.

-----Birinci Bölümün Sonu----